Lynn Geerinck

Vooreerst ben ik moeder. Moeder van 3 opgroeiende kinderen: Tos, Rie en Nim. Beroepshalve ben ik pedagogisch manager kinderzorg, pedagoge en coach. Ook aan mijn andere rollen hecht ik belang: echtgenote, (schoon)zus, dochter, kleindochter, meter, buurvrouw en auteur van de boeken ‘Goed Omringd’ en ‘Wie zorgt er voor mijn kind?’.

Meer over Lynn

Ontdek het boek ‘Goed Omringd’

Ontdek het boek ‘Wie zorgt er voor mijn kind?’

“It takes a village to raise a child”…

… is een bekend Afrikaans gezegde dat duidt op het belang van een netwerk bij het grootbrengen van kinderen. Niemand staat er graag alleen voor. Niemand zou er alleen voor mogen staan. Maar we leven niet meer in een tijd waarin die village zich van nature rondom ons vormt. Zo een village die er gewoon is, die niet opgezocht of betaald moet worden. Er is vaak geen inwonend of naburig netwerk meer waarbij we met onze ogen kunnen stelen als het over opvoeding gaat. Er zijn amper nog buren die dagelijks een praatje maken op de stoep. Geen enkele jonge vrouw maakt live een bevalling van een andere jonge vrouw mee. Of leert vanaf de zijlijn hoe pittig borstvoeden is. Het zijn niet meer de ouwe getrouwen onder de kerktoren die ons in het opvoedingsproces bijstaan.

Vandaag omringen nieuwe partners ons. We evolueerden naar een tijd waar onze village steeds vaker geïnstitutionaliseerd is. We doen steeds meer beroep op diensten om ons bij te staan: kinderopvang, school, vroedvrouwen, poetshulp… Deze beweging bracht met zich mee dat we als groep minder hecht een gezin omringen. Er zijn immers diensten waar beroep op kan worden gedaan. En gezinnen regelen honderduit om al die ondersteuning als een patchworkdekentje aan elkaar te rijgen. Want hoe zo’n ‘patchworkvillage’ vervolgens georganiseerd wordt, is de verantwoordelijkheid van het kerngezin geworden. De druk om dit écht goed te doen, is bovendien enorm toegenomen de afgelopen decennia.

In het boek ‘Goed omringd’ geeft Lynn Geerinck de hedendaagse ‘village’ een gezicht. Door wie laten gezinnen zich omringen? Hoe treden nieuwe village-partners toe, en hoe nemen we afscheid van andere? Loopt die interactie altijd van een leien dakje? Reiken we uit wanneer we hulp nodig hebben? Dit boek wil ouders ondersteunen om de samenstelling van hun huidige village onder de loep te nemen. Zit alles nog snor? Of dienen er (kleine) stapjes gezet te worden in een andere richting als de huidige richting niet meer helemaal goed voelt?